KRZYSZTOF KARWAT konsultant programowy

Absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. S. Batorego w Chorzowie (1977) i kulturoznawstwa ze specjalnością teatrologiczną na Uniwersytecie Śląskim (1981), doktor nauk humanistycznych (2012). W czasie studiów animator życia artystycznego na Górnym Śląsku, m.in. współorganizator ogólnopolskich meetingów poetyckich w Regionalnym Ośrodku Studenckim „Kocynder” w Chorzowie. Debiut w almanachu „Studenckie grupy i kluby poetyckie” (1979).

Dziennikarz Redakcji Widowisk Teatralnych Telewizji Katowice (1981-1982), nauczyciel języka polskiego (w stanie wojennym). Etatowy krytyk i publicysta katowickich gazet i czasopism: obu edycji tygodnika „Tak i Nie”, kwartalnika „Tak i Nie – Śląsk”, „Dziennika Śląskiego”, „Dziennika Zachodniego” (1985-2004), kierownik działu kultury miesięcznika „Śląsk” (1995-2010), członek Rady Redakcyjnej kwartalnika „Fabryka Silesia” (od 2012) i jego redaktor naczelny (od czerwca 2015 do grudnia 2018). Kierownik literacki Teatru Śląskiego im. St. Wyspiańskiego w Katowicach (1988-1991). Wykładowca m.in. Wyższej Szkoły Umiejętności Społecznych w Poznaniu, Wydziału Zamiejscowego w Katowicach (2006-2011) i Uniwersytetu Śląskiego (2015-2016).

Artykuły publicystyczne, eseje, reportaże, felietony, wywiady, recenzje teatralne i literackie oraz wiersze zamieścił w dziesiątkach tytułów, m.in. „Tygodniku Powszechnym”, „Kulturze” paryskiej i „Gazecie Wyborczej”. Publikacje w Niemczech, Czechach, Rumunii i na Węgrzech oraz w licznych książkach zbiorowych. Wydał m.in.: „Powtórka z polskiego” (1986), „Dowód osobisty” (1990), „Ten przeklęty Śląsk” (1996), „Jak hanys z gorolem. Rozważania o Górnym Śląsku” (1999), „Ślad” (2001), „Marcel Kochańczyk. 17 lat z Teatrem Rozrywki” (2010). „Stanisław Bieniasz. Śląski los” (2011), „Stąd do Broadwayu. Historia Teatru Rozrywki” (2011). Opracował krytyczną edycję dzieł Stanisława Bieniasza: „»Stary portfel« i inne utwory dramatyczne” (2003) oraz „»Górny Śląsk – świat najmniejszy«. Szkice – publicystyka – proza” (2004).

Współautor (z Wojciechem Sarnowiczem) filmów dokumentalnych: „Końca wojny nie było” (1999) i „Śląsk według Bieniasza” (2011).

W Teatrze Rozrywki twórca cyklu paneli dyskusyjnych, spotkań autorskich, debat historycznych i prezentacji artystycznych, organizowanych pod hasłem „Górny Śląsk – świat najmniejszy” (od 2005).

WAŻNIEJSZE NAGRODY:

– Nagroda Polskiej Akademii Nauk za prace poświęcone teatrowi studenckiemu (1981),
– Nagroda PROBUS – „dla najlepszego dziennikarza regionu Górnego Śląska” (1997),
– Nagroda Prezydenta Miasta Bytom w Dziedzinie Kultury (2000),
– Nagroda im. Wojciecha Korfantego (2001),
– Nagroda Prezydenta Miasta Katowice w Dziedzinie Kultury (2005),
– Nagroda Diecezji Katowickiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego „Śląski Szmaragd” (2005),
– Srebrny Krzyż Zasługi (2005),
– Chłopiec z łabędziem – Nagroda Prezydenta Chorzowa w dziedzinie kultury (2008),
– Nagroda im. ks. Augustina Weltzla „Górnośląski Tacyt” (2008),
– Medal im. Mariana Mikuty „Zasłużonemu dla kultury teatralnej” (2010),
– Bytomianin Roku 2014 (2015).

Nominowany do Nagrody Złoty Prus za całokształt dorobku - prasa, telewizja, teatr Katowice (2018).

Foto: Tomasz Zakrzewski