Twórca prawie 300 realizacji scenograficznych w teatrach dramatycznych i operowych w kraju i za granicą (Anglia, Niemcy, Rosja, Grecja, Izrael, Holandia, Szwajcaria). Z reguły projektuje i realizuje także światła. Autor szeregu wystaw indywidualnych (Norymberga, Moskwa, Paryż, Kraków, Warszawa, Wrocław, Poznań, Lublin i in.); uczestniczył także w wystawach zbiorowych. Jest pierwszym polskim scenografem, pracującym w tak prestiżowych miejscach, jak Young Vic w Londynie, Deutche Nazionaltheater w Weimarze czy Antyczny Teatr w Epidauros w Grecji, gdzie powstał jeden z jego najbardziej interesujących projektów ostatnich lat, cykl przedstawień: Siedmiu przeciw Tebom Ajschylosa oraz Antygona i Król Edyp Sofoklesa (reż. Y. Kimoulis). O tworzonych przez niego scenografiach, projektach i szkicach mówi się, że są prawdziwym teatrem wizji.
Do najbardziej spektakularnych prac ostatnich lat należą:
– Borys Godunow (reż. Jurij Aleksandrow, Opera Wrocławska – Hala Stulecia),
– Lady Makbet Szostakowicza w Teatrze Opery i Baletu w Nowosybirsku (reż. Henryk Baranowski),
– Upiór w operze A. L. Webbera (Teatr Muzyczny Roma w Warszawie),
– Shrek J. Tesori (Teatr Muzyczny im. D. Baduszkowej w Gdyni),
– Straszny dwór S. Moniuszki, Korczak Ch. Williamsa, Upiór w Operze A. L. Webbera, La TraviataG. Verdiego (wszystkie w Operze i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku),
oraz:
– Łucja z Lamermooru G. Donizettiego (Opera Wrocławska),
– Dowód na istnienie drugiego M. Wojtyszki (Teatr Narodowy w Warszawie),
a także realizacje zagraniczne:
– Don Kichot (reż. Y. Kimoulis, premiera w Atticus Herodos Odeon Theatre na Akropolu w Atenach),
– Nabucco (reż. Anette Liechtensteiner, Zoetermeer Theatre Holandia) ,
– Iwona, księżniczka Burgunda W. Gombrowicza w Theatre Espace Acteur (Paryż) i w Deutsche Nazionaltheather (Weimar),
– Żegnaj Judaszu I. Iredyńskiego w Teatrze im. Jermołowej (Moskwa),
– Tartuffe Moliera w Dramteatrze (Omsk, Rosja),
– Diabły z Loudun K. Pendereckiego w Clwyd Theatre Mold (Walia),
– Król Lear W. Szekspira w Haymarket Theatre (Leicester), w Young Vic Theatre (Londyn) i w The Panasonic Globe Theatre (Tokio),
– Słodki ptak młodości T. Williamsa w Municipal Theatre (Hajfa, Izrael),
– Hamlet W. Szekspira w Contemporary Theatro Porta (Ateny),
– Antygona Sofoklesa w Teatrze Antycznym w Epidauros (Grecja).
Jednym z najważniejszych jego dzieł była Lady Makbet D. Szostakowicza w Teatrze Opery i Baletu w Nowosybirsku, w stulecie urodzin kompozytora.
Paweł Dobrzycki pracował z najlepszymi polskimi reżyserami: Maciejem Wojtyszką, Marcelem Kochańczykiem, Zygmuntem Hübnerem, Izabellą Cywińską, Andrzejem Bubieniem, Tadeuszem Bradeckim, Markiem Weiss-Grzesińskim, Henrykiem Baranowskim, Maciejem Korwinem, Michałem Ratyńskim i innymi, a także z wybitnymi reżyserami zagranicznymi, m.in. z Jurijem Alexandrowem, Heleną Kaut-Howson, Rudolphem Straubem, Yorgosem Kimoulisem, Andrew Visnewskim, Bruno Berger-Gorskim.
W Teatrze Rozrywki projektował scenografię do spektakli:– Nikiformy wg E. Redlińskiego,
– Evita A. L. Webbera,
– The Rocky Horror Show R. O’Briena,
– Madame Thérèse M. Ratyńskiego wg Blaise'a Cendrarsa,
– Rumbugiługi czyli nie zapominaj sióstr Andrew M. Ratyńskiego,
– Rent J. Larsona,
– Jekyll & Hyde F. Wildhorna i L. Bricusse’a,
– Frank V F. Dürrenmatta,
– Rękopis znaleziony w Saragossie J. Potockiego.
WAŻNIEJSZE NAGRODY:
– ZŁOTA MASKA za scenografię do spektaklu Trainspotting I. Welsha (Teatr Śląski im. S. Wyspiańskiego w Katowicach),
– Nagroda Marszałka Województwa Pomorskiego za scenografię do musicalu Shrek (2012),
– Teatralna Nagroda Muzyczna im. J. Kiepury w kategorii „najlepsza scenografia” (2012).
Foto: Tomasz Zakrzewski
