Dziś ma w dorobku prawie 140 realizacji teatralnych, wśród których są takie tytuły, jak: Emigranci, Rzeźnia, Kontrakt oraz Ambasador S. Mrożka, Caligula A. Camusa, Zmierzch długiego dnia E. O'Neilla, Ósmy dzień tygodnia M. Hłaski, Myszy i ludzie J. Steinbecka, Lot nad kukułczym gniazdem D. Wassermana, Maski S. Wyspiańskiego, Stalowe magnolie R. Harlinga, Macbett E. Ionesco oraz Trzy siostry A. Czechowa (wszystkie w Teatrze im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie), Republika marzeń B. Schulza, Księżniczka Turandot C. Gozziego, Sen nocy letniej oraz Burza W. Szekspira, Wujaszek Wania. Sceny z życia ziemian A. Czechowa, Wielebni S. Mrożka oraz Król umiera, czyli ceremonie E. Ionesco (wszystkie w Narodowym Starym Teatrze im. H. Modrzejewskiej w Krakowie), Pokojówki J. Geneta, Letni dzień S. Mrożka, Hiob K. Wojtyły, Próby dla siedmiu B. Schaeffera, Don Juan Moliera, Bracia Karamazow F. Dostojewskiego, Żelazna konstrukcja M. Wojtyszki, Romeo i Julia W. Szekspira oraz Dżuma A. Camusa (wszystkie w Teatrze Śląskim im. S. Wyspiańskiego), Wujaszek Wania A. Czechowa, Oni S. I. Witkiewicza, Wariacje Goldbergowskie G. Tabori, Czwarta siostra J. Głowackiego, Inne rozkosze J. Pilcha, Lato R. Weingartena, Biesy F. Dostojewskiego, Słomkowy kapelusz E. Labiche, Psie serde M. Bułhakowa, Ach, jak cudowna jest Panama Janoscha, Albośmy to jacy, tacy S. Wyspiańskiego (wszystkie w Teatrze Powszechnym im. Z. Hübnera w Warszawie), Zemsta A. Fredry, Dwie głowy ptaka W. Terleckiego, Płatonow oraz Płatonow – Akt pominięty A. Czechowa, Sztuka Y. Rezy, Sen nocy letniej W. Szekspira, Wiśniowy sad A. Czechowa, Kubuś Fatalista i jego pan D. Diderota, Unia bez tajemnic E. Taylora (wszystkie w Teatrze Polskim we Wrocławiu), Zmierzch I. Babla, Kosmos W. Gombrowicza, Sytuacje rodzinne B. Srbljanović, Historia Jakuba S. Wyspiańskiego, Hotel „Pod Aniołem” P. Cieplaka, Królewna Orlica T. Micińskiego, Księga Hioba wg Biblii, Orkiestra „Titanic” Ch. Bojczewa, Białe Małżeństwo T. Różewicza (wszystkie we Wrocławskim Teatrze Współczesnym im. E. Wiercińskiego), Kordian J. Słowackiego, Pora zbiorów S. Bieniasza, Trzy siostry A. Czechowa, Antygona Sofoklesa, Ożenek M. Gogola, Hamlet W. Szekspira (wszystkie w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu), Błądzenie W. Gombrowicza, Narty Ojca Świętego J. Pilcha, Rzeźnia S. Mrożka, Czekając na Godota S. Becketta, Stara kobieta wysiaduje T. Różewicza, Opowiadania dla dzieci I. Singera oraz Iwanow A. Czechowa (wszystkie w Teatrze Narodowym w Warszawie), Charlie bokserem w gdańskim Teatrze Wybrzeże, Księga raju I. Mangera w Teatrze Żydowskim w Warszawie czy Mój Nestroy P. Turriniego w Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu.
Ostatnie realizacje Andrzeja Witkowskiego, to:
– Niedokończona historia A. Pałygi (Teatr Powszechny w Warszawie),
– Bezimienne dzieło Witkacego (Teatr Narodowy w Warszawie),
– Piękny widok S. Mrożka (Teatr Współczesny w Szczecinie),
– Karnawał, czyli pierwsza żona Adama S. Mrożka (Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie),
– Milczenie o Hiobie P. Cieplaka (Teatr Narodowy w Warszawie),
– Ożenek M. Gogola (Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy).
Z Teatrem Rozrywki współpracował przy spektaklach:
– Pocałunek kobiety-pająka J. Kandera,
– Zbrodnia i kara B. Cioska wg F. Dostojewskiego,
– Ja, Josephine B. Cioska,
– Historia filozofii po góralsku B. Cioska wg ks. prof. J. Tischnera.
Scenograf ma również w dorobku kilkanaście projektów scenograficznych do spektakli Teatru telewizji, reżyserowanych przez Rudolfa Zioło, Jerzego Jarockiego, Agnieszkę Glińską, Jerzego Stuhra i Piotra Cieplaka.
NAGRODY:
– Nagroda na 11. Opolskich Konfrontacjach Teatralnych za scenografię do Dziadów A. Mickiewicza (Teatr im. S. Jaracza w Łodzi, 1985),
– Nagroda na 18. Opolskich Konfrontacjach Teatralnych za scenografię do Onych S. I. Witkiewicza (Teatr Powszechny w Warszawie, 1993),
– Nagroda teatralna wojewody gdańskiego za rok 1995, ze scenografię do Woyzecka G. Buchnera (Teatr Wybrzeże w Gdańsku, 1996),
– Nagroda na 28. Opolskich Konfrontacjach Teatralnych za scenografię do Królewny Orlicy T. Micińskiego (Wrocławski Teatr Współczesny, 2003),
– Nagroda za scenografię do Niedokończonej historii w Teatrze Powszechnym w Warszawie, na Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2012).
Foto: Tomasz Zakrzewski
