Jest autorem dramatów, wystawianych m.in. w:
– Teatrze Wybrzeże w Gdańsku: Skurwysyny, wBOGAMGNIENIU, From Poland with Love, Wałęsa. Historia wesoła, a ogromnie przez to smutna, Kiedy przyjdą podpalić dom, to się nie zdziw,
– Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie: Skurwysyny, wBOGAMGNIENIU, From Poland with Love,
– Lubuskim Teatrze im. L. Kruczkowskiego w Zielonej Górze: Nieprzytomnie,
– Teatrze Polskim we Wrocławiu: Dziady. Ekshumacja wg Dziadów Adama Mickiewicza, Śmierć podatnika, czyli demokracja musi odejść, bo jak nie, to wycofuję moje oszczędności, Tęczowa Trybuna 201, Courtney Love,
– Teatrze Dramatycznym im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu: Był sobie POLAK POLAK POLAK i diabeł czyli w heroicznych walkach narodu polskiego wszystkie sztachety zostały zużyte, Diamenty to węgiel, który wziął się do roboty, After Czechow: Wujaszek Wania wg Wujaszka Wani Antona Czechowa, Niech żyje wojna!!!, Czterej pancerni i pies, Był sobie Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej, O dobru,
– Teatrze im. J. Kochanowskiego w Opolu: Opera gospodarcza dla ładnych pań i zamożnych panów na podstawie Powieści za trzy grosze Bertolta Brechta,
– Teatrze Jeleniogórskim im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze: Sztuka dla dziecka,
– Narodowym Starym Teatrze im. H. Modrzejewskiej w Krakowie: Bitwa warszawska 1920,
– Teatrze Nowym im. T. Łomnickiego w Poznaniu: Firma,
– Teatrze Dramatycznym m. st. Warszawy im. Gustawa Holoubka oraz Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie (koprodukcja): W imię Jakuba S.
– Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie i Teatrze IMKA w Warszawie (koprodukcja): Klątwa, czyli odcinki z czasu beznadziei,
– Teatrze Rozrywki w Chorzowie: Położnice szpitala św. Zofii, Bierzcie i jedzcie.
Współpracował, jako dramaturg z Andrzejem Mańkowskim, Wojtkiem Klemmem, Michałem Zadarą i in. Jest autorem adaptacji wspomnień Anny Łojewskiej Pamiętnik z dekady bezdomności (Teatr Wybrzeże w Gdańsku).
Jest jednym z założycieli Forum Obywatelskiego Teatru Współczesnego (listopad 2009). Jego dramaty publikowano w antologiach polskiego współczesnego dramatu w Rosji i Rumunii. Od października 2010 roku, razem z Moniką Strzępką, pisze felietony na stronę internetową „Krytyki Politycznej”.
WAŻNIEJSZE NAGRODY PAWŁA DEMIRSKIEGO I MONIKI STRZĘPKI (bez nagród dla aktorów grających w ich spektaklach):
– Był sobie POLAK POLAK POLAK i diabeł czyli w heroicznych walkach narodu polskiego wszystkie sztachety zostały zużyte – nagroda za najlepszy tekst premierowy na 6. Międzynarodowym Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy (2007); nagroda Marszałka województwa dolnośląskiego dla najlepszego przedstawienia w teatrach Dolnego Śląska w 2007 roku (2008), Nagroda „za groteskowe i dotkliwie prawdziwe odbicie naszej rzeczywistości” na 11. Ogólnopolskim Festiwalu Komedii Talia w Tarnowie, I nagroda w plebiscycie publiczności na 36. Jeleniogórskich Spotkaniach Teatralnych;
– Niech żyje wojna!!! – nagroda Marszałka województwa zachodniopomorskiego „za twórczą odwagę zaatakowania mitu” na 45. Przeglądzie Teatrów Małych Form Kontrapunkt w Szczecinie (2010); nagroda główna i nagroda dziennikarzy na 5. Międzynarodowym Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@port w Gdyni (2010);
– Paszport „Polityki” za rok 2010 w kategorii Teatr (razem z Moniką Strzępką) za „konsekwentnie rozwijany projekt teatru krytycznego; za odwagę mówienia więcej i ostrzej, niż chcielibyśmy usłyszeć; za żywiołową teatralność, łamiącą bariery «dobrego smaku» na rzecz «dobrego myślenia»”;
– Był sobie Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej – Grand Prix na 3. Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Boska Komedia w Krakowie (2010); nagroda dla twórców i realizatorów spektaklu na 17. Ogólnopolskim Konkursie na wystawienie polskiej sztuki współczesnej (2011); nagroda za reżyserię na 9. Międzynarodowym Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy (2010); nagroda za reżyserię na 10. Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu (2010);
– Tęczowa Trybuna 2012 – nagroda za najlepszy tekst na 17. Ogólnopolskim Konkursie na wystawienie polskiej sztuki współczesnej (2011);
– Położnice szpitala św. Zofii – nagroda za oryginalne wykorzystanie formy musicalowej dla przekazania ważnych społecznie treści w spektaklu na 11. Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy (2012); nagroda publiczności i dwa mieszki od jurorów dla Moniki Strzępki na 14. Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej INTERPRETACJE 2012;
– W imię Jakuba S. – Nagroda Główna oraz Nagroda „Gazety Wyborczej” za „najbardziej wnikliwe rozpoznanie rzeczywistości” na 7. Festiwalu Polskich Sztuk współczesnych R@port, Wdecha 2011 w kategorii WYDARZENIE – Strzępka i Demirski w Warszawie.
Foto: Tomasz Zakrzewski
