Marek Zimakiewicz
Nie jesteś naprawdę skończony, póki masz w zanadrzu jakąś dobrą historię i kogoś, komu możesz ją opowiedzieć, twierdzi Novecento, tytułowy bohater monologu napisanego przez Alessandro Baricco.
Pisarz obawiał się, że utwór jest (...) raczej formą pośrednią między tekstem przeznaczonym do wystawienia na scenie a opowiadaniem do czytania na głos. Ale teatr jest w pewnym sensie „opowiadaniem historii” a najbardziej w nim zajmujące jest to, „jak tę historię opowiedzieć”.
Autor podsuwa nam bohatera – pianistę geniusza, który urodził się na statku, na nim też grał i nigdy z niego nie zszedł na ziemię. Są to wystarczające powody, by chcieć zgłębić motywację tak zagadkowej postaci, poznać na czym polega jej wyjątkowość, którą był oczarowany jego przyjaciel trębacz. I to z jego punktu widzenia poznajemy krok po kroku życie Novecenta.
Nasz sposób na opowiedzenie tej niezwykłej historii to wzbogacenie teatru jednego aktora środkami wyrazu należącymi do teatru lalek – sztuki metafory. Użycie przez aktora przedmiotu, maski, dłoni i światła nadaje wydarzeniu dodatkowe znaczenia i wydobywa sens spotkania. Widzowie stają się świadkami ogromnej samotności człowieka, który stracił wszystko, ale zastało mu coś bardzo ważnego, coś czym podzielić się można w taki sposób tylko w teatrze.
Spektakl powstał jako jeden z egzaminów studentów Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, filii we Wrocławiu. Była to współpraca reżysera – Małgorzaty Kazińskiej z aktorem-lalkarzem Markiem Zimakiewiczem oraz studentkami Akademii Muzycznej i Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Dzięki temu muzyka została specjalnie napisana i nagrana do spektaklu przez Annę Porzyc, ówczesną studentkę kompozycji, a scenografia (przede wszystkim rekwizyty) zaprojektowane i wykonane przez Magdalenę Nowak z kierunku scenografii.
Novecento od premiery w roku 2011 cieszy się bardzo pozytywnym odbiorem publiczności. Dlatego reprezentował PWST podczas VI Międzynarodowego Festiwalu Teatru Lalek i Animacji Filmowych Dla Dorosłych „Lalka też Człowiek” w Warszawie. Poza tym był prezentowany na Festiwalu Sto 2014 w Nowej Soli zorganizowanego przez Teatr Terminus A quo (Spotkania Teatru Otwartego), oraz w Zielonogórskim Ośrodku Kultury lub wielokrotnie we Wrocławiu w ramach współpracy z Teatrem Strefa Otwarta. Ostatnio spektakl wziął udział w „Zlocie Novecento”, który odbył się w ramach XLIV Jeleniogórskich Spotkań Teatralnych w Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze.
Każde spotkanie z publicznością cieszy twórców i jest sprawdzianem umiejętności gry aktorskiej i wrażliwości na chwilę obecną, ponieważ aktor zwraca się cały czas bezpośrednio do publiczności, wyczuwając poziom uwagi i skupienia odbiorców oraz wchodzi z nimi w pewnego rodzaju dialog.
Za każdym razem te „żywe” spotkania z publicznością pokazują nam to, że tematy poruszane w spektaklu oraz forma, w jakiej są one przedstawiane ciągle wzruszają widzów i budzą w nich nieodkryty wcześniej głód na zabranie się w podróż w czasie (początek XX w.) i w przestrzeni (opisywane wydarzenia dzieją się na pokładzie ogromnego statku pasażerskiego „Virginian” przepływającego Ocean Atlantycki) i wciąż wzbudzają emocje jak śmiech i nostalgia oraz głębokie zastanowienie.
reżyseria: Małgorzata Kazińska
autor: Alessandro Baricco
muzyka: Anna Porzyc
scenografia: Magdalena Nowak
występuje: Marek Zimakiewicz
czas trwania: 45 min.
foto: Paweł Stawarz
