Janusz Radek w bardzo nowoczesnej, wręcz eksperymentalno-elektronicznej odsłonie śpiewa i gra swoje utwory do tekstów Haliny Poświatowskiej.
To zupełnie nowe oblicze Artysty, wyraz jego aktualnych fascynacji muzycznych – recital mimo wykorzystania wierszy poetki wymyka się pojęciu piosenki literackiej. Kompozycje harmonijnie uzupełniają nowoczesne elektroniczne brzmienia, podążając nawet w stronę powolnego i nastrojowego, przestrzennego ambientu. Wokalista podczas koncertu gra na instrumentach klawiszowych, a wspomaga go znany m.in.: z zespołu Pudelsi, pianista młodego pokolenia Adam Drzewiecki.
Po raz pierwszy wiersze Poświatowskiej pojawiły się na płycie Dziękuję za miłość w 2007 roku. To był debiut autorski Artysty, wsparty w wersji tekstowej kilkoma wierszami Poświatowskiej, a w muzycznej – niezwykłymi aranżacjami Mateusza Pospieszalskiego. Płyta szybko zyskała status złotej, a piosenka Kiedy U... Kochanie do dziś pozostaje jednym z najbardziej rozpoznawalnych utworów Janusza Radka.
Duet Poświatowska/Radek dla fanów obojga Artystów okazał się idealnym połączeniem. "Po każdym niemal koncercie słyszę komentarze i prośby o więcej Poświatowskiej w mojej muzyce. Sam też nie potrafię oprzeć się urokowi jej wierszy" mówi Janusz Radek. "Jej poezja zastępuje mi iluzję medialną. Poezja jest szpicą intelektualną, językową. Ci którzy ją tworzą, to wizjonerzy, taka była też Halina Poświatowska. Stworzyła niezwykle uniwersalne, mam wrażenie, wiersze, które z jednej strony odrywają mnie od rzeczywistości, a z drugiej w wyjątkowy sposób ją tłumaczą. Wciąż sięgam po Poświatowską, bo jej wierzę. Czuję ponadto ogromną symbiozę mojej muzyki z jej wierszami. W moich utworach zawieram cząstkę tego jej ogromnego pragnienia."
