20. Wakacyjny Przegląd Przedstawień
UWAGA! Spektakl tylko dla widzów dorosłych.
Podczas spektaklu aktorzy palą papierosy.
Do realizacji autorskiego spektaklu opartego o szekspirowskie motywy z Burzy zaproszona została jedna z najciekawszych twórczyń teatralnych, Agata Duda-Gracz. To nie jest zwykła adaptacja, a kolejny szekspirowski apokryf reżyserki, moralitet o umieraniu człowieka w człowieku, o samotności i niespełnieniu.
Rzecz o tym, jak pozornie niewiele znaczące decyzje stają się pasmem błędów życiowych, prowadzących do głębokiej frustracji i nienawiści wobec najbliższych. O tym, jak – i dlaczego – zabijamy w sobie magię, radość i akceptację życia.
(…) Duda-Gracz jest reżyserką wyjątkową - jak nikt inny potrafi uwieść aktorów, sprawić, że ufają jej całkowicie. Nie ma w tym krztyny manipulacji - jest bezgraniczne oddanie pracy i szacunek dla tych wszystkich, którzy tworzą z nią teatr. Tu nie można mieć wątpliwości - ona ich wszystkich kocha, kocha też postaci, które dzięki nim udało się jej na scenie wykreować.
(Magda Piekarska, Wyborcza.pl)
(…) Agata Duda-Gracz napisała całą Burzę od nowa, po swojemu, kontynuując swoisty dialog nie tyle może z Szekspirem, co raczej ze swoim genialnym tatą, Jerzym Dudą-Graczem. Podobnie jak tata, reżyserka stawia współczesnym Polakom gorzką diagnozę. Prospero to Hamlet Polny ze sławnego obrazu Dudy-Gracza, otyły i podstarzały mężczyzna w podkoszulku i pasiastych spodniach od piżamy. Siedzi na zużytej kanapie, na środku łąki, z boku leży czaszka, u stóp walają się główki kapusty, daleko w tle bieleją wiejskie domy. Na obrazie Hamlet Polny przystroił głowę w czapkę krakowiaka z piórkiem. W spektaklu nie ma już tej czapki. Prawie wyłysiał. Został mu tylko brudny podkoszulek i spodnie od piżamy. Siedzi zgorzkniały na czerwonej kanapie przed telewizorem w pokoju z meblościanką i gapi się na nas, kiedy wchodzimy na widownię i próbujemy znaleźć swoje miejsce.
(Mirosław Kocur, teatralny.pl)
scenariusz, reżyseria, scenografia, kostiumy: Agata Duda-Gracz
muzyka: Jakub Ostaszewski
choreografia: Tomasz Wesołowski
reżyseria światła: Katarzyna Łuszczyk
OBSADA:
PROSPERO: Zbigniew Ruciński / Feliks Szajnert
STEFANIA ALBO ŻONA PROSPERA: Helena Sujecka
MIRANDA: Justyna Szafran
ARIEL: Ewelina Adamska-Porczyk
KALIBAN-ONA: Emose Uhunmwangho
KALIBAN-ON: Cezary Studniak
KSIĄŻĘ FERDYNAND: Sylwester Piechura / Artur Caturian
TELEWIZOR: Bartosz Picher
PAN OD MUZYKI: Tomasz Leszczyński
CHUJ-GWIAZDA: Mikołaj Woubishet
TZW. WSZYSCY: Maciej Maciejewski
ENTUZJASTKA PIEŚNI POLSKICH: Janina Garbińska-Budzińska
czas trwania: 120 minut bez przerwy
Agata Duda-Gracz
PO „BURZY" SZEKSPIRA
gościnnie Teatr Capitol z Wrocławia
UWAGA! Spektakl tylko dla widzów dorosłych.
Podczas spektaklu aktorzy palą papierosy.
Do realizacji autorskiego spektaklu opartego o szekspirowskie motywy z Burzy zaproszona została jedna z najciekawszych twórczyń teatralnych, Agata Duda-Gracz. To nie jest zwykła adaptacja, a kolejny szekspirowski apokryf reżyserki, moralitet o umieraniu człowieka w człowieku, o samotności i niespełnieniu.
Rzecz o tym, jak pozornie niewiele znaczące decyzje stają się pasmem błędów życiowych, prowadzących do głębokiej frustracji i nienawiści wobec najbliższych. O tym, jak – i dlaczego – zabijamy w sobie magię, radość i akceptację życia.
(…) Duda-Gracz jest reżyserką wyjątkową - jak nikt inny potrafi uwieść aktorów, sprawić, że ufają jej całkowicie. Nie ma w tym krztyny manipulacji - jest bezgraniczne oddanie pracy i szacunek dla tych wszystkich, którzy tworzą z nią teatr. Tu nie można mieć wątpliwości - ona ich wszystkich kocha, kocha też postaci, które dzięki nim udało się jej na scenie wykreować.
(Magda Piekarska, Wyborcza.pl)
(…) Agata Duda-Gracz napisała całą Burzę od nowa, po swojemu, kontynuując swoisty dialog nie tyle może z Szekspirem, co raczej ze swoim genialnym tatą, Jerzym Dudą-Graczem. Podobnie jak tata, reżyserka stawia współczesnym Polakom gorzką diagnozę. Prospero to Hamlet Polny ze sławnego obrazu Dudy-Gracza, otyły i podstarzały mężczyzna w podkoszulku i pasiastych spodniach od piżamy. Siedzi na zużytej kanapie, na środku łąki, z boku leży czaszka, u stóp walają się główki kapusty, daleko w tle bieleją wiejskie domy. Na obrazie Hamlet Polny przystroił głowę w czapkę krakowiaka z piórkiem. W spektaklu nie ma już tej czapki. Prawie wyłysiał. Został mu tylko brudny podkoszulek i spodnie od piżamy. Siedzi zgorzkniały na czerwonej kanapie przed telewizorem w pokoju z meblościanką i gapi się na nas, kiedy wchodzimy na widownię i próbujemy znaleźć swoje miejsce.
(Mirosław Kocur, teatralny.pl)
scenariusz, reżyseria, scenografia, kostiumy: Agata Duda-Gracz
muzyka: Jakub Ostaszewski
choreografia: Tomasz Wesołowski
reżyseria światła: Katarzyna Łuszczyk
OBSADA:
PROSPERO: Zbigniew Ruciński / Feliks Szajnert
STEFANIA ALBO ŻONA PROSPERA: Helena Sujecka
MIRANDA: Justyna Szafran
ARIEL: Ewelina Adamska-Porczyk
KALIBAN-ONA: Emose Uhunmwangho
KALIBAN-ON: Cezary Studniak
KSIĄŻĘ FERDYNAND: Sylwester Piechura / Artur Caturian
TELEWIZOR: Bartosz Picher
PAN OD MUZYKI: Tomasz Leszczyński
CHUJ-GWIAZDA: Mikołaj Woubishet
TZW. WSZYSCY: Maciej Maciejewski
ENTUZJASTKA PIEŚNI POLSKICH: Janina Garbińska-Budzińska
czas trwania: 120 minut bez przerwy
Foto. Greg Noo-Wak © Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu
- patroni medialni -
 |
 |
 |
 |
 |
