Natalia KukulskaHALO TU ZIEMIAkoncert gościnnyKoncert będzie częścią trasy promującej płytę Halo tu Ziemia - 9 studyjny album Artystki, którego premiera zaplanowana jest na 29 września 2017 r.Od swojego „dorosłego” debiutu i płyty Światło artystka przeszła długą muzyczną drogę, rozwijając się jako wokalistka, autorka tekstów, współkompozytorka i współproducentka swoich płyt. Nowoczesne, odważne w brzmieniach kompozycje stworzone zostały przez Natalię w kolektywie z Michałem Dąbrówką, Archie Shevsky’m i Marcinem Górnym.Ideą całej płyty był zapis żywych emocji i muzycznych pomysłów, będących efektem wspólnego grania podczas muzycznego wyjazdu całego zespołu w góry. Tam powstała większość piosenek. Dzięki temu album ma w sobie żywiołowość, rodzaj koncertowej energii, ale również nie ucieka esencja czyli jakość kompozycji. Halo tu Ziemia to zbiór oryginalnych i nieszablonowych utworów często wyrywających się z przewidywalnych form produkcyjnych. Czuć dojrzałą kreację i zabawę dźwiękiem a zarazem wszystkie eksperymenty brzmieniowe są jedynie przyprawą do przekazu treści. Trzonem tej płyty są kompozycje i teksty, których oryginalność nie zostawia obojętnym słuchacza. Brzmienia przykuwają uwagę ale dopełniają obraz tworząc wraz z nośnymi melodiami - integralną całość.W dobie efekciarskiego i sformatowanego na sukces komercyjny brzmienia muzyki pop, album ten sięga zdecydowanie głębiej. Analogowe, mięsiste brzmienia syntezatorów i żywa, dynamiczna perkusja a do tego charakterystyczny, coraz mniej uładzony, chropowaty wokal Natalii to zupełnie nowa, progresywna odsłona Artystki. W warstwie lirycznej bywa dowcipnie, nawet autoironicznie ale nie brakuje powagi i refleksji. Poszukiwanie duchowości - to o tym jest ta płyta. Album - Halo tu Ziemia wieńczą słowa piosenki Rekonstrukcja - „Podnieść na duchu muszę ducha (…) bo wciąż na ducha jest posucha.”
tekst Management Natalii Kukulskiej
Doktor habilitowany sztuk plastycznych, projektantka, profesor Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie.Tworzy scenografię do spektakli teatralnych i koncertów muzycznych m. in. dla Teatru Korez: dekoracje i kostiumy do Ballad kochanków i morderców” wg Nica Cave’a, Cholonka wg Janoscha (spektakl nagrodzony ZŁOTĄ MASKĄ) i Kometa, czyli ten okrutny wiek XX wg Jaromira Nohavicy (ZŁOTA MASKA za scenografię). Dla Teatru Aktora i Lalki „Ateneum” w Katowicach do Tezeusza i Ariadny (ZŁOTA MASKA za scenografię). Dla Teatru Śląskiego im. S. Wyspiańskiego projektowała scenografie do spektakli w reż. R. Talarczyka: Underground i Piąta strona świata wg Kazimierza Kutza, Historii Żołnierza (wspólnie ze studentami Natalią Łajszczak i Maciejem Połczyńskim) oraz wyreżyserowanej przez W. Patlewicza sztuki W popielniczce diament.Jest autorką typograficznych instalacji multimedialnych do esejów scenicznych Tadeusza Sławka i Bogdana Mizerskiego, koncertów scenicznych Kwartetu Śląskiego oraz Crave Sarah Kane i Air E. E. Cummingsa do kompozycji Stanisława Bromboszcza, pokazywanych w Tetrze Korez w Katowicach i NOSPR, a także instalacji Meduza dla Muzeum Fotografii w Krakowie.Projektowała identyfikację graficzną spektakli dla Teatru Rozrywki, festiwali muzycznych NOSPR, Kwartetu Śląskiego i Akademii Muzycznej w Katowicach. Jej prace pokazywane były w 2008 na sympozjum „Liguid Page” w Tate Britain w Londynie i stanowią element wystawy Moving Type Exhibition prezentowanej w Gutenberg Museum w Mainz w 2011, a obecnie podróżującej po Europie.Dokumentację Air pokazano również na Pinselstrich vs. Megapixel Medien-/Kunst aus Warschau w Dreznie 2013.Jest autorką licznych artykułów poświęconych projektowaniu graficznemu i reprezentantką Polski na Międzynarodowym Forum ATypI. Foto: Nathalie Olko
500 LAT REFORMACJI W Polsce najwięcej ewangelików mieszka na Śląsku. W tym roku przeżywają wielkie święto. 500 lat temu Marcin Luter ogłosił swe słynne tezy, które miały doprowadzić do odnowy w upadającym moralnie Kościele Powszechnym, a stały się źródłem podziału wśród chrześcijan. Opowiemy - przede wszystkim w kontekście historii Śląska - dlaczego tak się stało i dlaczego było to jedno z najważniejszych wydarzeń w dziejach nowożytnej Europy.Ten wieczór bynajmniej nie będzie miał charakteru religijnego. Zapraszamy wszystkich, niezależnie od przekonań. Luter mówił, że „kto śpiewa, ten jakby podwójnie się modlił”. Będzie więc wspaniała muzyka i chór, poezja, refleksja filozoficzna i historyczna.Gośćmi Krzysztofa Karwata będą: ks. dr Adam Malina – proboszcz parafii ewangelickiej w Katowicach-Szopienicach, Zbigniew Machej – poeta i tłumacz, Zbigniew Kadłubek – profesor Uniwersytetu Śląskiego, eseista, członek Rady Redakcyjnej kwartalnika „Fabryka Silesia”.Ponadto wystąpi chór Jubilate Deo z Mysłowic. Bielsko-Biała. Jedyny w Polsce pomnik Marcina Lutra. Foto: Arkadiusz Ławrywianiec.PARTNER MEDIALNY:
POKAZ MODY ŚLĄSKIEJ
Kolorowa fotografia sprzed prawie 100 lat.Ze zbiorów Piotra Mankiewicza(Muzeum Chleba, Szkoły i Ciekawostek w Radzionkowie)
Roksana Jędrzejewska-Wróbelwg Rudyarda KiplingaKSIĘGA DŻUNGLIspektakl gościnnyTeatr Banialuka z Bielska-Białej Grzeczna i serdeczna Alicja, nienaganna córka zdyscyplinowanych i rozsądnych rodziców, za sprawą „Księgi dżungli” Kiplinga, zupełnie niespodziewanie zostaje wciągnięta do świata zwierząt. Rządzą w nim surowe, ale sprawiedliwe prawa. Nie ma tam miejsca na niepewność i lęk. Dziewczynka na swojej drodze spotka wiele istot, z którymi będzie musiała się zmierzyć lub je oswoić, jednak najważniejszą walkę stoczy sama ze sobą: ze swoimi obawami i strachem, a także niepewnością i niezdecydowaniem.Twórcom widowiska udało się w sposób atrakcyjny zinterpretować i uwspółcześnić opowieści zawarte w „Księdze Dżungli” Kiplinga. Ewa Piotrowska (reżyseria), Julia Skuratova (scenografia), Wojciech Błażejczyk (muzyka), Ewelina Ciszewska (ruch sceniczny) oraz Roksana Jędrzejewska-Wróbel (autorka sztuki) wraz z zespołem aktorów Banialuki stworzyli intrygujące i mądre widowisko. Na scenie będzie można zobaczyć różnorodne formy lalkowe i totemiczne oraz oryginalne maski. W gąszcz dżungli wciągnie widzów nie tylko interesująca scenografia, ale także odwołująca się do etnicznych rytmów muzyka. Dodatkowym walorem przedstawienia jest jego familijny charakter i fakt, że zachwyca i skłania do refleksji nie tylko dzieci, ale też ich opiekunów.
Ira LevinŚMIERTELNA PUŁAPKA sztuka, dla której można zabićspektakl gościnny
Adam Ziajski / Scena RoboczaNie mów nikomu
Teatro del Lemming (Włochy)W. S. Burza
Przedstawienie odbędzie się na dużej scenie przy zasłoniętej kurtynie. Widzowie przemieszczają się po scenie wraz z aktorami. Przedstawienie „W.S. Burza” powstało z okazji 400-lecia śmierci Williama Szekspira. Twórcy Teatro del Lemming uznali, że szekspirowska „Burza” jest idealnym przedstawieniem dla uczenia twórczości wielkiego dramaturga. Teatro del Lemming sprowadza na wyspę/scenę szekspirowskich rozbitków, bohaterów jego dzieł: Hamleta, Julię, czarownice Makbeta, Króla Leara, Ryszarda, Brutusa... i innych, czyniąc ich niewolnikami wyobraźni zdetronizowanego, bezdomnego, zesłanego Prosepera czyli Szekspira.W przedstawieniu „W.S. Tempest” widzowie zaproszeni są do wyprawy po wyobraźni barda ze Stradfordu. Zagubieni na wyspie/scenie trafiają do magicznego i metaforycznego królestwa pamięci i wyobraźni. Zanurzeni w magii obrazów i poezji słów trafiają w końcu do wyjścia, do świata (rzeczywistego?), do którego przecież należeli i należą. Jednak granica między rzeczywistością a wyobraźnią uległa już zatarciu. Jeśli w trakcie przedstawienia doznali przemiany i dotknęli prawdy, czym stanie się ich świat i co czeka ich po wyjściu z teatru?dramaturgia, muzyka i reżyseria: Massimo Munaroscenografia: Luigi Tronconwystępują: Chiara Elisa Rossini, Diana Ferrantini, Alessio Papa, Maria Grazia Bardascino, Boris Ventura, Marina Carluccio, Katia Raguso, Alessandro Sanmartin
Dorota Lis-Majewski jest aktorką i kostiumografem. Współpracuje z Lechem Majewskim na planie jego filmów.Zagrała w Szklanych ustach (Doris), DiVinities, Młynie i krzyżu (Saskja Jonghelinck) oraz Onirice (Matka dziewczynki).W filmach: Angelus, Szklane usta, Młyn i krzyż oraz Onirica była II reżyserem. Ponadto do filmów Szklane usta oraz Onirica zaprojektowała kostiumy. Była również reżyserem castingu we wszystkich powyższych filmach.W Teatrze Rozrywki zaprojektowała kostiumy do spektaklu Mariacka 5.
Lech Majewski jest jednym z najbardziej wszechstronnych, ale i najbardziej intrygujących polskich artystów. Jako nieliczny z rodzimych twórców zrobił światową karierę mimo, że nigdy nie kręcił filmów komercyjnych.Malarz, poeta, prozaik, reżyser. Urodzony w Katowicach, od 1981 pracuje przede wszystkim za granicą. Studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych. Absolwent Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Jego filmy prezentowane były na festiwalach filmowych m.in. w Cannes, Wenecji, Berlinie, Nowym Jorku, Rio de Janeiro, Londynie, Barcelonie, Jeruzalem i Montrealu, zdobywając wiele nagród.Jego wideoarty, fotografie i rzeźby pokazywały muzea i galerie całego świata. W 2006 roku nowojorskie Museum of Modern Art uhonorowało jego twórczość organizacją indywidualnej retrospektywy, a rok później instalacja „Krew Poety” stała się częścią 52. Biennale w Wenecji. Kolejny cykl wideoartów pt. „Bruegel Suite” był wystawiany w Luwrze, Tel Aviv Museum of Art, National Gallery w Londynie, Prado w Madrycie, w Muzeum Narodowym w Krakowie oraz na 54. weneckim Biennale.Artysta prowadzi również wykłady na wielu uczelniach świata; od Canterbury University w Nowej Zelandii, poprzez Harvard i Berkeley w USA, po Uniwersytet w Bolonii i Akademię Sztuk Pięknych w Rzymie.Jego prace sceniczne zaczęły się jeszcze w liceum, gdy założył (razem z późniejszym aktorem Teatru Starego, Andrzejem Hudziakiem) Teatr Jednego Momentu. W czasie studiów Cyrk Poetycki Lecha Majewskiego wziął udział w Festiwalu Teatralnym we Wrocławiu, prezentując spektakl Piękni chłopcy z Katowic. W tym czasie Lech Majewski współpracował również z Teatrem Telewizji (Biała Diablica Webstera) oraz z Teatrem Studio Józefa Szajny (Edyp Królem Sofoklesa).Na emigracji w Londynie Lech Majewski stworzył głośny spektakl na Tamizie, London Odyssey wg Homera, wyróżniony przez „Times” tytułem Spektaklu Roku, a w 1993 roku zrealizował, wspólnie z Franciszkiem Starowieyskim, polską prapremierę Ubu Króla Krzysztofa Pendereckiego w Teatrze Wielkim w Łodzi.Tournée tego spektaklu po Niemczech zaowocowało wieloma zaproszeniami dla reżysera, doprowadzając do realizacji Snu nocy letniej Szekspira; Opery za 3 grosze Brechta; oraz musicalu Black Rider Boba Wilsona i Toma Waitsa nagrodzonego „Killianpreis” za najlepszy spektakl w teatrze niemieckim w sezonie 1995/1996.Sezon ten również otworzył w Teatrze Wielkim w Warszawie inscenizacją Carmen będącą w repertuarze Opery Narodowej przez prawie 20 lat. Rok później skomponował wspólnie z Józefem Skrzekiem muzykę do opery autobiograficznej Pokój Saren i zainscenizował ją w Operze Śląskiej. Film oparty na jej kanwie pokazywany był w wielu krajach i jako wideo-fresk stał się częścią Biennale w Wenecji.W rodzinnych Katowicach, Lech Majewski zrealizował „dziewięćdziesięciokilometrowy spektakl eksperymentalny” Tramwaj, przeniesiony później do Düsseldorfu, zaś w roku 2002, na zaproszenie Prezydenta Valdasa Adamkusa, stworzył repryzę inscenizacji Carmen na deskach Litewskiej Opery Narodowej, powierzając scenografię ponownie Januszowi Kapuście. W 2008 roku Lech Majewski zainscenizował balet Harnasie oraz operę Król Roger Karola Szymanowskiego dla nowojorskiego Festiwalu Operowego.Spektaklem Mariacka 5 w Teatrze Rozrywki zadebiutował w roli dramaturga.Filmografia:Rycerz (1980); Lot świerkowej gęsi (1986); Więzień Rio (1988); Ewangelia według Harry’ego (1992); Basquiat (scenariusz, producent, 1996); Pokój saren (1997); Wojaczek (1999); Angelus (2001); Ogród rozkoszy ziemskich (2004); Szklane usta (2006); Młyn i Krzyż (2010); Onirica (2015).Książki:Powieści: Kasztanaja (1981), Szczury Manhattanu (1993), Pielgrzymka do grobu Brigitte Bardot Cudownej (1996), Metafizyka (2002), Hipnotyzer (2003), Manhattan Babilon (2015).Tomiki poetyckie: Baśnie z tysiąca nocy i jednego miasta (1977), Poszukiwanie raju (1978), Mieszkanie (1981), Muzeum mojej nędzy (1997), Święty Sebastian (1998).Eseje: Asa Nisi Masa – Magia w 8 i 1/2 Felliniego (1994), Oficjalne Centrum Świata (1998)Więcej informacji na stronie: www.lechmajewski.art.pl Foto: Marek Bielecki
