Malarz, scenograf, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, wydziału malarstwa. Studiował w pracowni malarskiej prof. Andrzej Bednarczyka oraz intermedialnej Grzegorza Sztwiertni i Zbigniewa Sałaja. Autor kilku wystaw indywidualnych, brał również udział w wielu wystawach zbiorowych w Polsce i za granicą. Zaprojektował scenografię (dekoracje i kostiumy) do licznych przedstawień teatralnych, w tym spektakli duetu Demirski/Strzępka: Niech żyje wojna, Był sobie Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej, Tęczowa trybuna 2012, W imię Jakuba S., O dobru, Firma, Courtney Love, Bitwa warszawska 1920, Bierzcie i jedzcie. Pozostałe realizacje, to:– Proces berentyzacji M. Buszewicza (Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu),– Gdzie jest Pinokio? (Instytut Teatralny w Warszawie),– Bohater Osama D. Kellego (Teatr IMKA w Warszawie oraz Teatr Maat Project w Lublinie),– Śmierć i zmartwychwstanie świata N.-M. Stockamana (Narodowy Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej w Krakowie). Z Teatrem Rozrywki współpracował przy spektaklu Bierzcie i jedzcie P. Demirskiego (dekoracje i kostiumy). NAGRODY:– Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rok 2009/2010,– Grand Prix 3. Międzynarodowego Festiwalu Boska Komedia 2010 w Krakowie (Był sobie Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej),– Grand Prix 5. Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@port w Gdyni (Niech żyje wojna!!!),– Grand Prix 10. Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy oraz 4. Międzynarodowego Festiwalu Boska Komedia 2011 w Krakowie (Tęczowa trybuna 2012),– Nagroda im. Leona Schillera 2013 za „wkład w wizualny rozwój polskiego teatru”,– Grand Prix w Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnego 2013 i Nagroda Indywidualna im. Jana Świderskiego (Courtney Love).Foto: Tomasz Zakrzewski
Scenograf, kostiumograf. Studiowała na Wydziale Malarstwa oraz Katedrze Scenografii (studia podyplomowe) w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.Wśród najważniejszych realizacji znalazły się projekty kostiumów i scenografii do następujących spektakli:– Dziady część II A. Mickiewicza (Teatr Miejski w Gdyni),– Testosteron A. Saramonowicza i T. Koneckiego (Teatr Dramatyczny w Jeleniej Górze),– Tlen I. Wyrypajewa (Teatr Powszechny w Warszawie),– Klątwa S. Wyspiańskiego i Sinobrody – nadzieja kobiet D. Loher (Teatr im. J. Kochanowskiego w Opolu),– Dybuk wg utworów S. Anskiego i E. Jabée i Ożenek M. Gogola (Teatr Nowy w Poznaniu),– Czerwone Nosy P. Barnesa (Teatr Dramatyczny w Jeleniej Górze),– Kordian J. Słowackiego (Teatr Polski w Warszawie),– Nadobnisie i Koczkodany czyli Zielona Pigułka Witkacego (Teatr Powszechny w Warszawie),– Bramy raju. Krucjata dziecięca wg J. Andrzejewskiego (Studium Teatralne w Warszawie),– Sprzedana narzeczona B. Smetany (Opera w Debreczynie, Węgry)– W nocy na starym rynku. Gorączka jesiennej nocy I. L. Pereca (Teatr Żydowski w Warszawie)– Hamlet 44 Magdy Fertacz i Artura Pałygi,– Obłom-Off wg M. Ugarowa i Koń ma cztery nogi a też się potknie A. Ostrowskiego (Teatr Csokonai w Debreczynie na Węgrzech)– Udając ofiarę braci Presniakow (Teatr Ludowy w Krakowie-Nowej Hucie),– Rycerskość wieśniacza P. Mascagniego i Pajace R. Leoncavalliego(Opera Nova w Bydgoszczy), – Operetka W. Gombrowicza (Teatr Narodowy w Budapeszcie).Z Teatrem Rozrywki współpracowała przy spektaklach:– Na końcu tęczy P. Quiltera (dekoracje i kostiumy),– Przebudzenie wiosny S. Satera i D. Sheika (dekoracje),– Sweeney Todd S. Sondheima (dekoracje i kostiumy),– Niedziela w parku z Georgem S. Sondheima i J. Lapine'a..NAGRODY:– Nagroda za scenografię do Klątwy S. Wyspiańskiego na 29. Opolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka Polska” 2004,– Nagroda im. Teresy Roszkowskiej przyznana przez Polski Ośrodek Międzynarodowego Instytutu Teatralnego ITI 2005,– Grand Prix na 11. Międzynarodowym Festiwalu Gombrowiczowskim w Radomiu 2014 za Operetkę.– nominacja do Nagrody Artystycznej ZŁOTA MASKA 2015 za scenografię do spektaklu Niedziela w parku z Georgem.Foto: Tomasz Zakrzewski
SZKOŁA TEATRU Projekt edukacyjny adresowany do uczniów szkół ponadpodstawowych. Podczas zajęć, odbywających się w przestrzeni Małej Sceny Teatru Rozrywki, staramy się przybliżyć uczestnikom LEKCJI TEATRALNYCH tajniki języka scenicznego. Chcemy pokazać teatr, jako SUMĘ SZTUK, sztukę zespołową, miejsce spotkania i dialogu. Program lekcji teatralnych SZKOŁY TEATRU opracowany został przez teoretyków i praktyków teatru, przy współpracy z Centrum Sztuki Filmowej. Zajęcia edukacyjne dla młodzieży mają charakter otwarty, interaktywny. Poprzez zderzenie różnych form prezentacji: pokazów, projekcji, fragmentów spektakli, oraz poglądów, opinii, teorii i praktyk teatralnych, pragniemy młodym widzom zaprezentować bogactwo form współczesnego teatru.
W celu wyboru konkretnej Lekcji oraz ustalenia terminu, prosimy o kontakt z koordynatorem projektów edukacyjnych, panią Magdaleną Skorupą – tel. 667 310 588, 032 346 19 50, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.lub Biurem Obsługi Widzów.
ma formę warsztatów, podczas których uczestnicy biorą udział w próbie teatralnej, wcielając się w role poszczególnych pracowników, a także artystów. Zespół Teatru Rozrywki spotka się z uczniami na Małej Scenie, by w warunkach profesjonalnego wsparcia przeprowadzić szybki instruktaż swoich stanowisk pracy, które udostępnią uczestnikom warsztatów. Uczniowie będą działać pod okiem fachowców, wcielając się w role realizatorów, twórców i aktorów. To unikatowe wydarzenie daje możliwość poznania Teatru od zaplecza i specyfiki funkcjonowania w jego strukturach.
Tancerz i choreograf. W roku 1993 wyjechał z Polski, by spróbować swych sił w największych produkcjach musicalowych w Europie (Melissa, Twist of Time, Space Dream). W 1998 ukończył jedną z najbardziej renomowanych szkół w branży – Szkołę Taneczno-Teatralną w Zurichu (Colombo-Dance Factory). Na stałe współpracuje z wieloma wybitnymi choreografami – Richardem Hevey'em, Jacqueline Beck, Annatiną Hug, Marciem Wuestem. Wraz ze Szwajcarskim Baletem Kameralnym, którego prezentacje były wielokrotnie nagradzane podczas festiwali tanecznych, występował na estradach całego świata.Pracował dla największej stacji TV w Szwajcarii SF-DRS 1. Prowadzi zajęcia dla młodzieży i dorosłych. Tworzy choreografię do pokazów i prezentacji, pracował przy polskich edycjach programu tv „You can dance – po prostu tańcz!”. Jest wszechstronnie utalentowany – kombinacje taneczne Piotra Jagielskiego, to elektryzująca mieszanka jazzu, modernu, funky, hip-hopu z elementami salsy i merenge. W Teatrze Rozrywki stworzył układy taneczne do kilku piosenek Koncertu Sylwestrowego 2008 pt. Bądź gotowy dziś do drogi oraz choreografię do musicalu Producenci M. Brooksa. Foto: Tomasz Zakrzewski
RAFAŁ URBACKI(9.12.1984-22.05.2019)Choreograf, mover, performer. Student Reżyserii Dramatu w krakowskiej PWST. Studiował również kulturoznawstwo na Uniwersytecie Śląskim oraz wiedzę o teatrze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Edukację ruchową rozpoczął jako tancerz na wózku w Teatrze Tańca „Kierunek” w Bytomiu, tańcząc podczas Międzynarodowych Konferencji Tańca Współczesnego i Festiwalu Sztuki Tańca w Bytomiu: Gessel Mason (I Am, 2007 i Zazwyczaj, 2008), Victorii Fox (Human Shadows, 2008 i Traces of ourselves that we leave behind, 2009), Phila Williamsa (Unknown, 2009), Katarzyny Rybok (Ścieżki Zasilania, 2007) i duecie z Jakubem Lewandowskim (Resoraki, 2009). Performer w autorskich projektach solo: BezSen (Festiwal Tańcząca Wyspa Tolerancji, Kalisz 2007), autobiograficzne Urodziny (Scena Tańca Współczesnego, Kraków 2008), Zrównywanie (XVI MKTWiFST, 2009). Zrównywanie było projektem opowiadającym o Śląsku i jego mieszkańcach na zasadzie synekdochy w postaci spalonej szkoły i o tożsamości performera urodzonego w tej właśnie przestrzeni. Rafał Urbacki jest współautorem i tancerzem w video-dance (The Lift, 2009 i The Adventures of Giraffi and Charming Seally, 2010) oraz reżyserem projektu Mover. Projekt społeczny (XVII MKTWiFST, 2010) – spektaklu na 12 tancerzy z całej Polski o różnym stopniu zaawansowania w życie taneczne, w różnym wieku, opowiadający o kondycji tancerza w Polsce. Jest również rezydentem w prestiżowym polskim programie na współczesną choreografię SOLO PROJEKT 2010 w Starym Browarze w Poznaniu. Powstałe solo Mt 9,7 było prezentowane m.in. na 20 TanzTage w Berlinie, Europejskim Kongresie Kultury we Wrocławiu, Polityki Tańca w Instytucie Teatralnym w Warszawie, Wibracjach Tanecznych we Wrocławiu. Wychodząc od tytułowego ewangelicznego wersetu – fragmentu opowieści o uzdrowieniu paralityka – Rafał Urbacki przeprowadza krytykę chrześcijańskiego pojęcia miłosierdzia. Jego lecture performance oparty jest w dużej mierze na materiale autobiograficznym – artysta sam zmaga się z niepełnosprawnością. Po raz pierwszy współpracował z duetem Strzępka/Demirskiw spektaklu Tęczowa Trybuna 2012 (Teatr Polski we Wrocławiu, 2011). Projekt taneczny o tożsamości pokolenia lat 90., którego jest reżyserem, otrzymał dofinansowanie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.Rafał Urbacki jest także uczestnikiem warsztatów tanecznych i choreograficznych z takimi tancerzami, jak: Keith Hennessy (USA), Chris Harring (Austria), Ria Higler (Holandia), Michael Schumacher (USA), Peter Pleyer (Niemcy), Simone Aughterlony (Nowa Zelandia), Ray Chung (Chiny/USA), Daniel Lepkoff (USA), Danya Elraz (Izrael). Milan Kozanek (Słowacja), Tal Avni (Izrael), Emio Greco (Holandia), Maria Grudskaya (Rosja) i in. Współpracuje z Akademią Muzyczną prowadząc zajęcia na studiach podyplomowych z zakresu muzykoterapii oraz ze świadomości ciała i improwizacji w całym kraju. W Teatrze Rozrywki stworzył choreografię do spektaklu Położnice szpitala św. Zofii P. Demirskiego.Rafał Urbacki zmarł po ciężkiej chorobie.Foto: Tomasz Zakrzewski
Autor choreografii do ponad stu spektakli w teatrach dramatycznych i operowych w Polsce i za granicą oraz w produkcjach filmowych. Twórca autorskich spektakli teatru tańca. Stypendysta Centre Choregraphique Mathilde Monnier National de Montpellier we Francji. Absolwent Pedagogiki Artystycznej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W roku 2010 uhonorowany przez Marszałka Województwa Śląskiego Nagrodą Artystyczną dla Młodych Twórców. W roku 2011 został laureatem Stypendium Artystycznego w Dziedzinie Kultury Województwa Śląskiego. Czterokrotnie nominowany do Nagrody Artystycznej ZŁOTA MASKA. Laureat tej nagrody w roku 2011 za choreografię do spektaklu Hotel Nowy Świat w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej. Spektakl ten, bez słów, oparty na ruchu, został wystawiony także w Teatro a Corte Torino we Włoszech, gdzie odniósł ogromny sukces. W roku 2015 spektakl Cyrulik Sewilski Gioacchino Rossini w Teatrze Wielkim, do którego stworzył choreografię, otrzymał nagrodę ZŁOTA MASKA za najlepszy spektakl roku. W roku 2021 został laureatem nagrody Prezydenta miasta Bytomia w dziedzinie kultury Muza 2021 w kategorii Upowszechnianie Kultury i Osiągnięcia Twórcze.
Współpracowała m.in. z Teatrem Horzycy w Toruniu, Teatrem Muzycznym w Gdyni, Teatrem Muzycznym w Łodzi, Opolskim Teatrem Lalki i Aktora. Związana ze stołecznymi teatrami: Rampa, Imka, Komedia, Kwadrat, na Woli, Polonia i Syrena. Jest autorką choreografii zarówno do spektakli dla młodego widza (Zorro, Kot w butach, Zwierzęta Doktora Dolittle, Pożarcie królewny Bluetki, Dzieci z Bullerbyn), jak i dla dorosłych (Obywatel – spektakl oparty na twórczości Republiki, Walc na trawie, Czy to jest przyjaźń czy to jest kochanie? – spektakle do utworów Marka Grechuty, Nie dorosłem – piosenki Stanisława Staszewskiego, Mistrz i Małgorzata, Henryk Sienkiewicz. Greatest Hits, Kontrakt). Pracuje także w filmie, reklamie, przy widowiskach estradowych, programach edukacyjnych oraz integracyjnych np.: „Teatr i Szkoła“, „Teatr bez Barier“, prowadząc warsztaty taneczne. Jako tancerka zadebiutowała rolą Francisci w musicalu West Side Story L. Bernsteina na scenie Teatru Muzycznego w Gdyni. Poza rolami w spektaklach teatralnych (m.in. Teatru Kwadrat, Komedia, Syrena czy Teatru na Woli), tańczyła w wielkich widowiskach estradowych, m.in. w Opentańcu (Teatr Muzyczny w Gdyni, Bruksela, Ateny), Vichrach ( Praga, Bratysława, Warszawa) czy – ostatnio – w Rock Loves Chopin (Warszawa, Berlin, Szanghaj, Kair).Do najnowszych jej realizacji teatralnych należą układy choreograficzne w spektaklach:– Wanna Archimedesa K. Jaślara (Teatr Rampa na Targówku w Warszawie),– Młynarski obowiązkowo! W. Młynarskiego (Teatr 6. piętro w Warszawie),– Nie dorosłem, czyli piosenki Taty Kazika S. Staszewskiego (Teatr im. S. Jaracza w Olsztynie).
W Teatrze Rozrywki stworzyła choreografię do spektakli:– Kot w butach J. Bończyka i Z. Krzywańskiego,– Młody Frankenstein M. Brooksa i T. Meehana,– Bulwar Zachodzącego Słońca W. L. Webbera, D. Blacka i C. Hamptona,– Zorro J. Bończyka i Z. Krzywańskiego,– Cabaret J. Masteroffa, J. Kandera i F. Ebba.Foto: Tomasz Zakrzewski
Aktor, reżyser, kompozytor, instruktor akrobatyki, student Akademii Teatralnej w Warszawie. Absolwent Studia Aktorskiego w Krakowskim Teatrze Scena STU. Pedagog PWST w Krakowie. Jako aktor współpracował z Krakowskim Teatrem Scena STU (Strojnatt w Panu Twardowskim J. Grzywacza, Aktor w Hamlecie W. Szekspira, Oficer Oswald w Królu Learze W. Szekspira), Teatrem Dramatycznym w Warszawie (Tancerz w Hamlecie W. Szekspira, Metro M. i A. Miklaszewskich), Teatrem Na Woli im. T. Łomnickiego w Warszawie (Joe Harper, Ben Roger w Przygodach Tomka Sawyera M. Twaina, Jussac w Trzech muszkieterach A. Dumasa), Teatrem Muzycznym ROMA w Warszawie (Makiawel w Kotach A. L. Webbera, Ciemnociemny Drab w Akademii Pana Kleksa A. Korzyńskiego), Teatrem Komedia w Warszawie (Pierścień i róża wg W. Thackeraya, Cyrano E. Brylla), Teatrem Powszechnym im. J. Kochanowskiego w Radomiu (Adam w Korporacji J. Onufrowicza), Teatrem Wielkim w Warszawie (Halka S. Moniuszki) oraz Teatrem Dramatycznym im. J. Szaniawskiego w Płocku (Mazepa J. Słowackiego) i in. Tworzy choreografię i układy pojedynków do spektakli Teatru im. S. I. Witkiewicza w Zakopanem, dla Sceny Polskiej w Czeskim Cieszynie, Teatru Dramatycznego im. J. Szaniawskiego w Płocku, Teatru PWST w Krakowie oraz dla Krakowskiego Teatru Scena STU. Jako reżyser zadebiutował spektaklem Cudowny naszyjnik W. Jasińskiego i P. Lipnickiego w Teatrze STU (zagrał tam też trzy role; był autorem muzyki i choreografii). Reżyserował wiele widowisk teatralnych (Sala Kongresowa w Warszawie) i plenerowych (Rynek Starego Miasta w Warszawie, Opera Leśna w Sopocie). W Teatrze Rozrywki stworzył choreografię do spektaklu Kogut w rosole S. Jokica. Foto: Darek Majewski
Jest współtwórcą (z Januszem Nyczakiem) prapremierowego wystawienia Operetki Gombrowicza (na scenie studenckiego Teatru NURT w Poznaniu).Debiutował jako tancerz na scenie Opery im. S. Moniuszki w Poznaniu. W początkach kariery, jako utalentowany solista, tańczył z gwiazdami baletu polskiego pod kierunkiem słynnych choreografów: m.in. Feliksa Parnella, Stanisława Miszczyka, Jerzego Gogóła, Zygmunta Patkowskiego i Conrada Drzewieckiego, który miał ogromny wpływ na pojmowanie przez H. Konwińskiego sztuki choreograficznej. Zrealizował liczne balety klasyczne i współczesne, w tym wielkie widowiska i kompozycje choreograficzne o kameralnym, studyjnym charakterze. Wśród najważniejszych przedsięwzięć znalazły się: balet Ad Montes (Preludium chorałowe, Kościelec, Siwa Mgła, Krzesany) do muzyki Wojciecha Kilara, Romeo i Julia Prokofiewa, Harnasie i Stabat Mater Szymanowskiego, Stworzenie świata Pietrowa, Jezioro łabędzie Czajkowskiego, Pan Twardowski Różyckiego, W górę w dół Kilara, Wariacje na temat Franka Bridge'a Brittena i wiele innych.Jako reżyser debiutował w Operze Śląskiej w Bytomiu, tworząc Traviatę i Salome. Opery pod kierownictwem muzycznym Napoleona Siessa i w reżyserii Henryka Konwińskiego otrzymywały najwyższe ogólnopolskie oceny, a Noc Walpurgii została uznana przez krytyków za wybitną. Entuzjastyczne recenzje miało wielkie widowisko Carmina Burana w Hali Ludowej we Wrocławiu. Trzecim obszarem działalności Henryka Konwińskiego jest teatr dramatyczny i musicalowy. Do najnowszych dokonań choreograficznych Henryka Konwińskiego należą: Baron cygański w Operze Śląskiej w Bytomiu, Noc w Wenecji w Gliwickim Teatrze Muzycznym oraz Dzikie łabędzie w Teatrze im. A. Fredry w Gnieźnie. Henryk Konwiński jest laureatem ZŁOTYCH MASEK i innych nagród środowiskowych. Warto podkreślić, że tak wielki dorobek stał się udziałem niewielu artystów, a w przypadku tego twórcy jest efektem wyjątkowego talentu, ogromu włożonej pracy i ciągłego wzbogacania swej wiedzy artystycznej. W Teatrze Rozrywki stworzył choreografię do spektakli:– Monachomachia I. Krasickiego (ZŁOTA MASKA 1992 za choreografię),– Cabaret J. Kandera i F. Ebba,– Księżniczka Turandot C. Gozziego,– Skrzypek na dachu J. Steina, J. Bocka i S. Harnicka (ZŁOTA MASKA 1994 za choreografię),– Pocałunek kobiety-pająka J. Kandera,– The Rocky Horror Show R. O’Briena, – Ordonka. Miłość ci wszystko wybaczy (koprodukcja Teatru Rozrywki z Ma Scalą – Teatrem Marii Meyer), – Dyzma – musical W. Młynarskiego i W. Korcza– Historii filozofii po góralsku B. Cioska wg ks. prof. J. Tischnera.Foto: Małgorzata Bramorska-Fogiel
MARTA KOTOWSKA(18.04.1941-11.10.2010) Aktorka, absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, i to dwóch wydziałów – Lalkarskiego i Aktorskiego. Występowała w Teatrze Dramatycznym w Częstochowie (1966-1971), Teatrze Polskim w Bielsku-Białej (1984-1987), Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu (1988-1989), w Teatrze Nowym w Zabrzu (1989-1992), którego była dyrektorem, Teatrze Rozrywki (1993-1999), ale najdłużej grała na scenie Teatru Zagłębia w Sosnowcu (1964-1966 oraz 1971-1984). Występowała również gościnnie, m. in. w Operetce Śląskiej w Gliwicach, Teatrze Śląskim im. S. Wyspiańskiego w Katowicach oraz Teatrze Dzieci Zagłębia w Będzinie. Zdobyła dużą popularność i sympatię publiczności przede wszystkim rolami komediowymi oraz w widowiskach muzycznych. W długim szeregu zagranych przez nią ról przeważają postaci dynamiczne, niespokojne, poszukujące, obdarzone fantazją, wyzywające swój los i chętnie poddające się niespodziankom życia. Marta Kotowska otrzymała dwie ZŁOTE MASKI – za rolę Anieli Dulskiej w Moralności pani Dulskiej G. Zapolskiej (1987) oraz Matki w Matce S.I. Witkiewicza (1992), a także – przyznawanej przez jakiś czas – SREBRNEJ MASKI (za rolę Gilety w Księżniczce na opak wywróconej P. C. de la Barki, 1976). Niewiele osób wie, że aktorka nagrywała piosenki, m. in. z Orkiestrą Rozrywkową Jerzego Haralda Rozgłośni Śląskiej Polskiego Radia. W roku 1964 otrzymała nagrodę za wykonanie piosenki artystycznej na Festiwalu Piosenki w Opolu. Był to utwór pt. „Nie twoje kroki” z muzyką Lucjana Kaszyckiego do słów Tadeusza Śliwiaka. W tym samym roku zaśpiewała tę piosenkę również na Festiwalu Piosenki Polskiej w Sopocie. Role w Teatrze Rozrywki – Skiryna w Księżniczce Turandot C. Gozziego,– Gołda w Skrzypku na dachu J. Steina, J. Bocka i S. Harnicka,– Maryla w Ani z Zielonego wzgórza wg L. Montgomery,– Arystokratka w Evicie A. L. Webbera i T. Rice'a,– Chłopka w Pastorałce L. Schillera,– Matka Wielebna Siostra Mary Rgina w Nunsense D. Goggina, – Matka w Pocałunku kobiety-pająka J. Kandera,– Gabriela Jodek w Szwagierkach M. Tremblaya,– Pani Bedwin w musicalu Oliver! L. Barta. Foto: Tomasz Zakrzewski
