Tancerz i choreograf. W roku 1993 wyjechał z Polski, by spróbować swych sił w największych produkcjach musicalowych w Europie (Melissa, Twist of Time, Space Dream). W 1998 ukończył jedną z najbardziej renomowanych szkół w branży – Szkołę Taneczno-Teatralną w Zurichu (Colombo-Dance Factory). Na stałe współpracuje z wieloma wybitnymi choreografami – Richardem Hevey'em, Jacqueline Beck, Annatiną Hug, Marciem Wuestem. Wraz ze Szwajcarskim Baletem Kameralnym, którego prezentacje były wielokrotnie nagradzane podczas festiwali tanecznych, występował na estradach całego świata.Pracował dla największej stacji TV w Szwajcarii SF-DRS 1. Prowadzi zajęcia dla młodzieży i dorosłych. Tworzy choreografię do pokazów i prezentacji, pracował przy polskich edycjach programu tv „You can dance – po prostu tańcz!”. Jest wszechstronnie utalentowany – kombinacje taneczne Piotra Jagielskiego, to elektryzująca mieszanka jazzu, modernu, funky, hip-hopu z elementami salsy i merenge. W Teatrze Rozrywki stworzył układy taneczne do kilku piosenek Koncertu Sylwestrowego 2008 pt. Bądź gotowy dziś do drogi oraz choreografię do musicalu Producenci M. Brooksa. Foto: Tomasz Zakrzewski
RAFAŁ URBACKI(9.12.1984-22.05.2019)Choreograf, mover, performer. Student Reżyserii Dramatu w krakowskiej PWST. Studiował również kulturoznawstwo na Uniwersytecie Śląskim oraz wiedzę o teatrze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Edukację ruchową rozpoczął jako tancerz na wózku w Teatrze Tańca „Kierunek” w Bytomiu, tańcząc podczas Międzynarodowych Konferencji Tańca Współczesnego i Festiwalu Sztuki Tańca w Bytomiu: Gessel Mason (I Am, 2007 i Zazwyczaj, 2008), Victorii Fox (Human Shadows, 2008 i Traces of ourselves that we leave behind, 2009), Phila Williamsa (Unknown, 2009), Katarzyny Rybok (Ścieżki Zasilania, 2007) i duecie z Jakubem Lewandowskim (Resoraki, 2009). Performer w autorskich projektach solo: BezSen (Festiwal Tańcząca Wyspa Tolerancji, Kalisz 2007), autobiograficzne Urodziny (Scena Tańca Współczesnego, Kraków 2008), Zrównywanie (XVI MKTWiFST, 2009). Zrównywanie było projektem opowiadającym o Śląsku i jego mieszkańcach na zasadzie synekdochy w postaci spalonej szkoły i o tożsamości performera urodzonego w tej właśnie przestrzeni. Rafał Urbacki jest współautorem i tancerzem w video-dance (The Lift, 2009 i The Adventures of Giraffi and Charming Seally, 2010) oraz reżyserem projektu Mover. Projekt społeczny (XVII MKTWiFST, 2010) – spektaklu na 12 tancerzy z całej Polski o różnym stopniu zaawansowania w życie taneczne, w różnym wieku, opowiadający o kondycji tancerza w Polsce. Jest również rezydentem w prestiżowym polskim programie na współczesną choreografię SOLO PROJEKT 2010 w Starym Browarze w Poznaniu. Powstałe solo Mt 9,7 było prezentowane m.in. na 20 TanzTage w Berlinie, Europejskim Kongresie Kultury we Wrocławiu, Polityki Tańca w Instytucie Teatralnym w Warszawie, Wibracjach Tanecznych we Wrocławiu. Wychodząc od tytułowego ewangelicznego wersetu – fragmentu opowieści o uzdrowieniu paralityka – Rafał Urbacki przeprowadza krytykę chrześcijańskiego pojęcia miłosierdzia. Jego lecture performance oparty jest w dużej mierze na materiale autobiograficznym – artysta sam zmaga się z niepełnosprawnością. Po raz pierwszy współpracował z duetem Strzępka/Demirskiw spektaklu Tęczowa Trybuna 2012 (Teatr Polski we Wrocławiu, 2011). Projekt taneczny o tożsamości pokolenia lat 90., którego jest reżyserem, otrzymał dofinansowanie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.Rafał Urbacki jest także uczestnikiem warsztatów tanecznych i choreograficznych z takimi tancerzami, jak: Keith Hennessy (USA), Chris Harring (Austria), Ria Higler (Holandia), Michael Schumacher (USA), Peter Pleyer (Niemcy), Simone Aughterlony (Nowa Zelandia), Ray Chung (Chiny/USA), Daniel Lepkoff (USA), Danya Elraz (Izrael). Milan Kozanek (Słowacja), Tal Avni (Izrael), Emio Greco (Holandia), Maria Grudskaya (Rosja) i in. Współpracuje z Akademią Muzyczną prowadząc zajęcia na studiach podyplomowych z zakresu muzykoterapii oraz ze świadomości ciała i improwizacji w całym kraju. W Teatrze Rozrywki stworzył choreografię do spektaklu Położnice szpitala św. Zofii P. Demirskiego.Rafał Urbacki zmarł po ciężkiej chorobie.Foto: Tomasz Zakrzewski
Autor choreografii do ponad stu spektakli w teatrach dramatycznych i operowych w Polsce i za granicą oraz w produkcjach filmowych. Twórca autorskich spektakli teatru tańca. Stypendysta Centre Choregraphique Mathilde Monnier National de Montpellier we Francji. Absolwent Pedagogiki Artystycznej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W roku 2010 uhonorowany przez Marszałka Województwa Śląskiego Nagrodą Artystyczną dla Młodych Twórców. W roku 2011 został laureatem Stypendium Artystycznego w Dziedzinie Kultury Województwa Śląskiego. Czterokrotnie nominowany do Nagrody Artystycznej ZŁOTA MASKA. Laureat tej nagrody w roku 2011 za choreografię do spektaklu Hotel Nowy Świat w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej. Spektakl ten, bez słów, oparty na ruchu, został wystawiony także w Teatro a Corte Torino we Włoszech, gdzie odniósł ogromny sukces. W roku 2015 spektakl Cyrulik Sewilski Gioacchino Rossini w Teatrze Wielkim, do którego stworzył choreografię, otrzymał nagrodę ZŁOTA MASKA za najlepszy spektakl roku. W roku 2021 został laureatem nagrody Prezydenta miasta Bytomia w dziedzinie kultury Muza 2021 w kategorii Upowszechnianie Kultury i Osiągnięcia Twórcze.
Współpracowała m.in. z Teatrem Horzycy w Toruniu, Teatrem Muzycznym w Gdyni, Teatrem Muzycznym w Łodzi, Opolskim Teatrem Lalki i Aktora. Związana ze stołecznymi teatrami: Rampa, Imka, Komedia, Kwadrat, na Woli, Polonia i Syrena. Jest autorką choreografii zarówno do spektakli dla młodego widza (Zorro, Kot w butach, Zwierzęta Doktora Dolittle, Pożarcie królewny Bluetki, Dzieci z Bullerbyn), jak i dla dorosłych (Obywatel – spektakl oparty na twórczości Republiki, Walc na trawie, Czy to jest przyjaźń czy to jest kochanie? – spektakle do utworów Marka Grechuty, Nie dorosłem – piosenki Stanisława Staszewskiego, Mistrz i Małgorzata, Henryk Sienkiewicz. Greatest Hits, Kontrakt). Pracuje także w filmie, reklamie, przy widowiskach estradowych, programach edukacyjnych oraz integracyjnych np.: „Teatr i Szkoła“, „Teatr bez Barier“, prowadząc warsztaty taneczne. Jako tancerka zadebiutowała rolą Francisci w musicalu West Side Story L. Bernsteina na scenie Teatru Muzycznego w Gdyni. Poza rolami w spektaklach teatralnych (m.in. Teatru Kwadrat, Komedia, Syrena czy Teatru na Woli), tańczyła w wielkich widowiskach estradowych, m.in. w Opentańcu (Teatr Muzyczny w Gdyni, Bruksela, Ateny), Vichrach ( Praga, Bratysława, Warszawa) czy – ostatnio – w Rock Loves Chopin (Warszawa, Berlin, Szanghaj, Kair).Do najnowszych jej realizacji teatralnych należą układy choreograficzne w spektaklach:– Wanna Archimedesa K. Jaślara (Teatr Rampa na Targówku w Warszawie),– Młynarski obowiązkowo! W. Młynarskiego (Teatr 6. piętro w Warszawie),– Nie dorosłem, czyli piosenki Taty Kazika S. Staszewskiego (Teatr im. S. Jaracza w Olsztynie).
W Teatrze Rozrywki stworzyła choreografię do spektakli:– Kot w butach J. Bończyka i Z. Krzywańskiego,– Młody Frankenstein M. Brooksa i T. Meehana,– Bulwar Zachodzącego Słońca W. L. Webbera, D. Blacka i C. Hamptona,– Zorro J. Bończyka i Z. Krzywańskiego,– Cabaret J. Masteroffa, J. Kandera i F. Ebba.Foto: Tomasz Zakrzewski
Aktor, reżyser, kompozytor, instruktor akrobatyki, student Akademii Teatralnej w Warszawie. Absolwent Studia Aktorskiego w Krakowskim Teatrze Scena STU. Pedagog PWST w Krakowie. Jako aktor współpracował z Krakowskim Teatrem Scena STU (Strojnatt w Panu Twardowskim J. Grzywacza, Aktor w Hamlecie W. Szekspira, Oficer Oswald w Królu Learze W. Szekspira), Teatrem Dramatycznym w Warszawie (Tancerz w Hamlecie W. Szekspira, Metro M. i A. Miklaszewskich), Teatrem Na Woli im. T. Łomnickiego w Warszawie (Joe Harper, Ben Roger w Przygodach Tomka Sawyera M. Twaina, Jussac w Trzech muszkieterach A. Dumasa), Teatrem Muzycznym ROMA w Warszawie (Makiawel w Kotach A. L. Webbera, Ciemnociemny Drab w Akademii Pana Kleksa A. Korzyńskiego), Teatrem Komedia w Warszawie (Pierścień i róża wg W. Thackeraya, Cyrano E. Brylla), Teatrem Powszechnym im. J. Kochanowskiego w Radomiu (Adam w Korporacji J. Onufrowicza), Teatrem Wielkim w Warszawie (Halka S. Moniuszki) oraz Teatrem Dramatycznym im. J. Szaniawskiego w Płocku (Mazepa J. Słowackiego) i in. Tworzy choreografię i układy pojedynków do spektakli Teatru im. S. I. Witkiewicza w Zakopanem, dla Sceny Polskiej w Czeskim Cieszynie, Teatru Dramatycznego im. J. Szaniawskiego w Płocku, Teatru PWST w Krakowie oraz dla Krakowskiego Teatru Scena STU. Jako reżyser zadebiutował spektaklem Cudowny naszyjnik W. Jasińskiego i P. Lipnickiego w Teatrze STU (zagrał tam też trzy role; był autorem muzyki i choreografii). Reżyserował wiele widowisk teatralnych (Sala Kongresowa w Warszawie) i plenerowych (Rynek Starego Miasta w Warszawie, Opera Leśna w Sopocie). W Teatrze Rozrywki stworzył choreografię do spektaklu Kogut w rosole S. Jokica. Foto: Darek Majewski
Jest współtwórcą (z Januszem Nyczakiem) prapremierowego wystawienia Operetki Gombrowicza (na scenie studenckiego Teatru NURT w Poznaniu).Debiutował jako tancerz na scenie Opery im. S. Moniuszki w Poznaniu. W początkach kariery, jako utalentowany solista, tańczył z gwiazdami baletu polskiego pod kierunkiem słynnych choreografów: m.in. Feliksa Parnella, Stanisława Miszczyka, Jerzego Gogóła, Zygmunta Patkowskiego i Conrada Drzewieckiego, który miał ogromny wpływ na pojmowanie przez H. Konwińskiego sztuki choreograficznej. Zrealizował liczne balety klasyczne i współczesne, w tym wielkie widowiska i kompozycje choreograficzne o kameralnym, studyjnym charakterze. Wśród najważniejszych przedsięwzięć znalazły się: balet Ad Montes (Preludium chorałowe, Kościelec, Siwa Mgła, Krzesany) do muzyki Wojciecha Kilara, Romeo i Julia Prokofiewa, Harnasie i Stabat Mater Szymanowskiego, Stworzenie świata Pietrowa, Jezioro łabędzie Czajkowskiego, Pan Twardowski Różyckiego, W górę w dół Kilara, Wariacje na temat Franka Bridge'a Brittena i wiele innych.Jako reżyser debiutował w Operze Śląskiej w Bytomiu, tworząc Traviatę i Salome. Opery pod kierownictwem muzycznym Napoleona Siessa i w reżyserii Henryka Konwińskiego otrzymywały najwyższe ogólnopolskie oceny, a Noc Walpurgii została uznana przez krytyków za wybitną. Entuzjastyczne recenzje miało wielkie widowisko Carmina Burana w Hali Ludowej we Wrocławiu. Trzecim obszarem działalności Henryka Konwińskiego jest teatr dramatyczny i musicalowy. Do najnowszych dokonań choreograficznych Henryka Konwińskiego należą: Baron cygański w Operze Śląskiej w Bytomiu, Noc w Wenecji w Gliwickim Teatrze Muzycznym oraz Dzikie łabędzie w Teatrze im. A. Fredry w Gnieźnie. Henryk Konwiński jest laureatem ZŁOTYCH MASEK i innych nagród środowiskowych. Warto podkreślić, że tak wielki dorobek stał się udziałem niewielu artystów, a w przypadku tego twórcy jest efektem wyjątkowego talentu, ogromu włożonej pracy i ciągłego wzbogacania swej wiedzy artystycznej. W Teatrze Rozrywki stworzył choreografię do spektakli:– Monachomachia I. Krasickiego (ZŁOTA MASKA 1992 za choreografię),– Cabaret J. Kandera i F. Ebba,– Księżniczka Turandot C. Gozziego,– Skrzypek na dachu J. Steina, J. Bocka i S. Harnicka (ZŁOTA MASKA 1994 za choreografię),– Pocałunek kobiety-pająka J. Kandera,– The Rocky Horror Show R. O’Briena, – Ordonka. Miłość ci wszystko wybaczy (koprodukcja Teatru Rozrywki z Ma Scalą – Teatrem Marii Meyer), – Dyzma – musical W. Młynarskiego i W. Korcza– Historii filozofii po góralsku B. Cioska wg ks. prof. J. Tischnera.Foto: Małgorzata Bramorska-Fogiel
MARTA KOTOWSKA(18.04.1941-11.10.2010) Aktorka, absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, i to dwóch wydziałów – Lalkarskiego i Aktorskiego. Występowała w Teatrze Dramatycznym w Częstochowie (1966-1971), Teatrze Polskim w Bielsku-Białej (1984-1987), Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu (1988-1989), w Teatrze Nowym w Zabrzu (1989-1992), którego była dyrektorem, Teatrze Rozrywki (1993-1999), ale najdłużej grała na scenie Teatru Zagłębia w Sosnowcu (1964-1966 oraz 1971-1984). Występowała również gościnnie, m. in. w Operetce Śląskiej w Gliwicach, Teatrze Śląskim im. S. Wyspiańskiego w Katowicach oraz Teatrze Dzieci Zagłębia w Będzinie. Zdobyła dużą popularność i sympatię publiczności przede wszystkim rolami komediowymi oraz w widowiskach muzycznych. W długim szeregu zagranych przez nią ról przeważają postaci dynamiczne, niespokojne, poszukujące, obdarzone fantazją, wyzywające swój los i chętnie poddające się niespodziankom życia. Marta Kotowska otrzymała dwie ZŁOTE MASKI – za rolę Anieli Dulskiej w Moralności pani Dulskiej G. Zapolskiej (1987) oraz Matki w Matce S.I. Witkiewicza (1992), a także – przyznawanej przez jakiś czas – SREBRNEJ MASKI (za rolę Gilety w Księżniczce na opak wywróconej P. C. de la Barki, 1976). Niewiele osób wie, że aktorka nagrywała piosenki, m. in. z Orkiestrą Rozrywkową Jerzego Haralda Rozgłośni Śląskiej Polskiego Radia. W roku 1964 otrzymała nagrodę za wykonanie piosenki artystycznej na Festiwalu Piosenki w Opolu. Był to utwór pt. „Nie twoje kroki” z muzyką Lucjana Kaszyckiego do słów Tadeusza Śliwiaka. W tym samym roku zaśpiewała tę piosenkę również na Festiwalu Piosenki Polskiej w Sopocie. Role w Teatrze Rozrywki – Skiryna w Księżniczce Turandot C. Gozziego,– Gołda w Skrzypku na dachu J. Steina, J. Bocka i S. Harnicka,– Maryla w Ani z Zielonego wzgórza wg L. Montgomery,– Arystokratka w Evicie A. L. Webbera i T. Rice'a,– Chłopka w Pastorałce L. Schillera,– Matka Wielebna Siostra Mary Rgina w Nunsense D. Goggina, – Matka w Pocałunku kobiety-pająka J. Kandera,– Gabriela Jodek w Szwagierkach M. Tremblaya,– Pani Bedwin w musicalu Oliver! L. Barta. Foto: Tomasz Zakrzewski
Tancerz, choreograf, reżyser. U progu kariery zajmował się tańcem ulicznym i breakdance. W roku 1984 został pierwszym Mistrzem Polski w tej dyscyplinie, sięgając po ten tytuł jeszcze wielokrotnie. W 1989 roku założył legendarną grupę P'89, która pod jego kierownictwem zdobyła liczne nagrody i wyróżnienia.Pierwszym ważnym osiągnięciem teatralnym artysty była choreografia do musicalu West Side Story w Teatrze Muzycznym w Gdyni (1992). Od tego czasu stworzył choreografię do najsłynniejszych musicalu z kanonu światowego, wystawianych na polskich scenach (m.in. Hair, Chicago, Grease, Footloose).Jest autorem choreografii podczas ceremonii przedmeczowych Mistrzostw Europy w piłce nożnej EURO 2012 (Stadion Narodowy w Warszawie), twórcą pierwszego polskiego show tanecznego Opentaniec, a także głośnego projektuMetropolish (2010).W teatralnym dorobku ma współpracę z wieloma teatrami w Polsce i Europie (Niemcy, Szwajcaria, Włochy, Holandia).
Najnowsze produkcje z jego choreografią to m.in.:
– Rock of Ages w warszawskim Teatrze Syrena
– Czarownice z Salem w Teatrze im. A. Sewruka w Elblągu,
– Baron cygański w Operze i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku,
– Nowa Huta w krakowskim Teatrze KTO,
– Next To Normal w warszawskim Teatrze Syrena,
– Faust w Teatrze Wielkim w Poznaniu,
– Opera za trzy grosze w Krakowskim Teatrze Variété.
W Teatrze Rozrywki Jarosław Staniek stworzył choreografię do spektakli:– Jesus Christ Superstar A. L. Webbera, – West Side Story S. Sondheima, – Terapia Jonasza J. Bończyka i Z. Krzywańskiego, – Przebudzenie wiosny S. Satera i D. Sheika,– Jeszcze nie pora nam spać R. Kmity i B. Rawskiego,– Sweeney Todd S. Sondheima i H. Wheelera,– Chryzostoma Bulwiecia podróż do Ciemnogrodu K. I. Gałczyńskiego,– Niedziela w parku z Georgem S. Sondheima i J. Lapine'a,– Rękopis znaleziony w Saragossie J. Potockiego,– Jak odnieść sukces w biznesie, zanadto się nie wysilając F. Loessera,– Zakonnica w przebraniu A. Menkena,– Koty A. L. Webbera.NAGRODY:– Nagroda Dziennikarzy za koncert Debiuty w Opolu 1992 dla grupy P’89,– Nagrody Prezydenta miasta Gdyni za: choreografię do West Side Story w Teatrze Muzycznym w Gdyni, choreografię do trans-opery Sen Nocy Letniej w Teatrze Muzycznym w Gdyni, reżyserię spektaklu 12 ławek w Teatrze Muzycznym w Gdyni,– ZŁOTA MASKA za choreografię do spektaklu Footloose wrzuć luz w Gliwickim Teatrze Muzycznym,– Pomorska Nagroda Artystyczna za spektakl roku dla widowiska Opentaniec,– Tytuł „najlepszej musicalowej realizacji roku 2000 w Niemczech” dla niemieckojęzycznej wersji musicalu Chess z choreografią Jarosława Stańka,– Nagroda Artystyczna Prezydenta Miasta Białystok w kategorii „Przedsięwzięcie roku” dla spektaklu Metropolish,– ZŁOTA MASKA 2020 za choreografię do spektaklu Zakonnica w przebraniu w reżyserii Michała Znanieckiego, w Teatrze Rozrywki.
Choreograf, reżyser, performer. Studiował wiedzę o teatrze na Akademii Teatralnej w Warszawie i choreografię w Brucknerkonservatorium Linz. Wcześniej ukończył warszawską Państwową Szkołę Muzyczną II st. im. J. Elsnera.Za autorską wersję operetki Lehara Wesoła wdówka, w której obsadził cztery polskie sprzątaczki, otrzymał wyróżnienie „Theater Heute” i „Falter” dla najlepszego młodego reżysera i za najlepszą w 2009 roku offową produkcję teatralną w Austrii. Jest również autorem głośnej inscenizacji madrygałów Monteverdiego m.m.m. bar.okowa uczta z Capella Cracoviensis, wystawionej w barze mlecznym w Krakowie.Ze studentami bytomskiego Wydziału Teatru Tańca PWST zrealizował spektakl Hamlet, prezentowany w roku 2011 na wrocławskim Dialogu, jako jedyne przedstawienie studenckie w dziejach festiwalu. Wśród stricte tanecznych projektów Tomaszewskiego znalazły się również m.in. Dance Tetralogy, zrealizowany w Lozannie w 2005 roku z udziałem Agaty Winskiej i Agnieszki Dmochowskiej, a także duet Strawberry Muffin z Sabile Rasiti. W Last Temptation of Saint Bernadette – prezentowanym m.in. w wiedeńskim Tanzquartier – choreograf inspirował się historią świętej Bernadety, jak wierzą katolicy – jednej z uczestniczek objawień maryjnych w Lourdes. Cezary Tomaszewski „obudził” postać Bernadety – tym razem w męskim ciele.Jako wykonawca pracował m.in. z Willim Dornerem i Charlotte Vincent. W teatrze dramatycznym współpracował – jako choreograf – z Janem Peszkiem (Sło M. Pakuły oraz Wroniec J. Dukaja we Wrocławskim Teatrze Lalek), Barbarą Wysocką (Pijacy F. Bohomolca w Narodowym Starym Teatrze im. H. Modrzejewskiej w Krakowie), Mają Kleczewską (Oresteja Ajschylosa w stołecznym Teatrze Narodowym), a także z Moniką Strzępką (Szeks show presents Yorick, czyli spowiedź błazna wg W. Szekspira w gdańskim Teatrze Wybrzeże, Bitwa warszawska 1920 w Narodowym Starym Teatrze im. H. Modrzejewskiej w Krakowie, Bierzcie i jedzcie P. Demirskiego w Teatrze Rozrywki w Chorzowie).Foto: Tomasz Zakrzewski
Jacek ChmielnikROMANCATeatr Żelazny z Katowic Komedia Jacka Chmielnika dzieje się w teatrze, podczas przedstawienia w stylu osiemnastowiecznej romancy. Sztuka miała prapremierę w 1986 roku w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie i od razu stała się hitem, a na gościnne występy w Warszawie nie można było dostać biletów. Od tego czasu Romanca grana była w kilkunastu teatrach, zawsze z dużym powodzeniem. My zapraszamy Państwa na spektakl Teatru Żelaznego, który przez blisko dwa lata działania, na dworcu w katowickiej Ligocie, przygotował on pięć premier!reżyseria: Marcin Ehrlichwystępują:Ryszarda CelińskaPiotr WiśniewskiKamil KatolikCENA BILETU: 20ZŁ